Escrit per: Mercè
Estimats/estimades,
Em dic Mercè i soc professora de música retirada, només tinc 62 any i faig diversos voluntariats, entre ells a urgències de l’Hospital de Sant Pau a Barcelona.
La meva família treballa dins l’àmbit de la salut, el marit és metge, la filla fisioterapeuta i el fill fisioterapeuta i infermer. Els fills es van contagiar a començaments de mes treballant als seus hospitals, les condicions de protecció eren poques. La gran sort és que ells estan bé i evolucionen favorablement aïllats a casa seva.
Tinc amics/gues ingressats a hospitals en diferents situacions i amics/gues que com vosaltres estan treballant per que això acabi aviat.
Gràcies per la vostra feina, el vostre coratge, solidaritat i generositat. Vosaltres i tots/es els /les que esteu tant a primera línia com a la rereguarda, al personal de la neteja (tant poc valorat i imprescindible) als/les que porten les lliteres, conductors/es d’ambulàncies, personal de secretaria, treballadors/es de càtering …… GRÀCIES.
Com m’acaba d’escriure una amiga: ens esteu salvant la vida.
Això passarà i serà el moment de replantejar-se tot perquè si tornem a trobar-nos en una situació semblant estiguem preparats i amb tots els medis a la vostra ma. ESTAREM AL VOSTRE COSTAT EN EL FUTUR.
CUIDEU-VOS MOLT PERQUÈ SOU IMPRESCINDIBLES.
Més enllà de temors i recances, s’obren sempre blaus horitzons. (Miquel Martí i Pol )
Un petó i una forta abraçada
Mercè
……………………………………………………………
Queridos/das,
Me llamo Mercè y soy profesora de música retirada, tengo 62 años y hago diversos voluntariados, entre ellos en urgencias del hospital de Sant Pau en Barcelona, ciudad donde vivo.
Mi familia trabaja en el ámbito de la salud, mi marido es médico, mi hija fisioterapeuta y mi hijo es fisioterapeuta y enfermero. Mis hijos se contagiaron a principios de mes trabajando en sus hospitales, las condiciones de protección eren pocas. Por suerte, están bien y evolucionan favorablemente aislados en sus casas.
Tengo amigos/as ingresados en hospitales en diferentes situaciones y amigos/as que como vosotros/as están trabajando para que esto acabe lo más rápidamente posible.
GRACIAS por vuestra labor, coraje, solidaridad i generosidad… Vosotros/as y todos/as los/as que estáis en primera línea en segundo plano, el personal de limpieza (tan poco valorado pero imprescindible) camilleros/as, conductores/as de ambulancia, personal de secretaría, trabajadores/as de cátering …… GRÀCIES.
Una amiga que está ingresada me acaba de enviar un mensaje diciendo: nos están salvando la vida. Esto pasará y será el momento de replantearnos todo, para que si volvemos a encontrarnos en una situación parecida, estemos preparados/as y tengáis todos los medios necesarios a vuestro alcance. EN EL FUTURO ESTAREMOS A VUESTRO LADO.
CUIDAROS MUCHO PORQUE SOIS IMPRESCINDIBLES.
Més enllà de temors i recances, s’obren sempre blaus horitzons
Más allá de temores y miedos, siempre se abren horizontes azules. (Miquel Martí i Pol )
Un beso y un fuerte abrazo
Mercè